- Mogę się przysiąść? - usiadłam na ławce koło dziewczyny. - Jestem Rahilija, ale mów mi Rah. Jestem Chorwatką, niektórym trudno jest wymówić moje imię. Zrzęda to Hrabren Radisan, ale lubi gdy nazywa się go 'Hrabią' Radisanem. Ja tam wołam na niego Radi, ale wtedy mnie ignoruje.

Stanęłam i spojrzałam z zaskoczeniem na dziewczynę z psem, siedzącą na ławce.
- Ahm... Wiesz, Hrabia taki gruby jest nieco, więc tylko próbuję go nauczyć. - oświadczyłam dobitnie, usiłując zachować powagę. - Innym kotom pewnie idzie to lepiej.
Hrabia zatrzymał się, miaucząc niemiłosiernie głośno.

Wjechałem kłusem na Viarze. Tuż przy bramie zaskoczyłem z niej i wprowadziłem na pastwisko. Rozsiodłałem ją. Cicho zarżała i pobiegła w stronę innych koni.

Jako, że przy nodze wciąż czułam psa, uznałam, że Cacao nie chce biegać i przypięłam go ponownie.

Weszła. W międzyczasie odstawiła zwierzęta do domu, przebrała się w strój kucharza i doszła tutaj. Siadła na krześle, akurat nic do roboty nie było.